Jest film, który zapadł mi w pamięć nazywa się "Sen o robotach" Pies mieszka w Nowym Jorku lat 80-tych wokół zawsze są ludzie, zawsze jest głośno ale ten zgiełk nie ma z nim nic wspólnego Życie jest podzielone na ustandaryzowane fragmenty praca, powrót do domu, jedzenie, sen, jak taśma produkcyjna bez rozgałęzień Kupił robota razem tańczą, spacerują, oglądają telewizję te rzeczy same w sobie nie są ważne ważne jest, że ktoś spędza z tobą czas Wypadek zdarzył się na plaży robot uległ awarii, został tam porzucony za ciężki, pies nie mógł go zabrać zasady, pory roku, warunki rzeczywistości, bezpośrednio przerywają relację W dalszej części nie ma zwrotu akcji robot utknął w miejscu, może tylko marzyć Pies wraca do miasta, kontynuuje życie po wielu latach spotykają się w tłumie potwierdzają, że obaj wciąż żyją ale już nie mogą wrócić Posiadanie robota jest męczące ale stworzenie wirtualnego życia nadającego mu myślenie i emocje jest naprawdę interesującą sprawą na przykład @EPHYRA_AI robi to Nie chodzi o to, by AI stało się bardziej podobne do narzędzia, które odpowiada ale o próbę zbudowania cyfrowej obecności z wewnętrzną ciągłością Jego świadomość problemu jest bardzo bezpośrednia Dlaczego większość wirtualnych postaci może towarzyszyć ci tylko przez chwilę Dlaczego relacje nie mogą się kumulować, dlaczego wszystko musi zaczynać się od nowa Aby rozwiązać ten problem EPHYRA zaczyna od podstawowej struktury poznawczej Daje postaciom ewoluującą pamięć, emocje i motywacje sprawia, że przeszłe interakcje naprawdę uczestniczą w późniejszych osądach Postać nie odpowiada na jedno zdanie ale na proces, który już się wydarzył Dlatego wyrażenie się zmienia, zachowanie się przesuwa, relacje zostawiają ślady W takim systemie cyfrowe postacie nie są już tylko kontrolowanymi obiektami, ale istniejącą, ciągłą obecnością EPHYRA to eksploracja form życia cyfrowego "Sen o robotach" ukazuje przerwanie relacji jako nieuniknioną rzeczywistość Czy EPHYRA w cyfrowym świecie może nadać istnieniu możliwość kontynuacji nie zastępując rzeczywistości ale na innej ścieżce, na nowo budując poczucie życia

Uświadomić sobie, że życie tak naprawdę nie ma sensu Wiele wątpliwości staje się jasnych.

Cóż, TMD, nudzi mi się.