Wczoraj na udostępnieniu Wanweiganga zobaczyłem bardzo interesujące wystąpienie o tym, jak jedna osoba została „uwięziona” przez „kłamstwo” i stała się długoterminowym kłamcą. Czułem, że lepiej zrozumiałem pewne wzorce zachowań! W rzeczywistości klucz do kłamstwa nie leży w samym kłamstwie, ale w „powtarzaniu”. Gdy tylko ktoś odkryje: „mówienie czegoś nieprawdziwego może sprawić, że poczuję się lepiej, będę wyglądać lepiej, ryzyko będzie mniejsze”, mózg zapamiętuje tę ścieżkę. To może być przerażające, ponieważ od tej pory kłamstwo przestaje być „specjalnym działaniem”, a staje się narzędziem, które można wykorzystać. Na początku to tylko „mówić trochę przesadnie”, „mówić z pewnością wcześniej”, „przedstawiać możliwości jako trendy”. Takie kłamstwa mają niemal zerowy koszt w krótkim okresie: jeśli wzrośnie, to jest to ocena, jeśli nie wzrośnie, to problem rynku, a wręcz można zyskać na dyskusji. Kłamstwo przynosi ogromny ruch w krótkim okresie, ale po pewnym czasie, nawet jeśli zostanie skrytykowane, zostanie zapomniane, więc nagroda może zaślepić. Kluczowe jest to, że ruch sam w sobie jest natychmiastową nagrodą. Polubienia, udostępnienia, liczba obserwujących szybko reagują, zastępując powolny system „weryfikacji faktów”. Tak więc pierwszy raz przesadzenie przynosi 100 tysięcy odsłon, a za drugim razem naturalnie chce się 200 tysięcy; pierwszy raz niejasność przynosi poczucie bezpieczeństwa, a następnym razem będzie się wymyślać coś bardziej konkretnego. Z biegiem czasu niektórzy ludzie zostaną wytrenowani w taki sposób, że nie chodzi o to „czy jestem pewny”, ale „czy to wybuchnie”; nie chodzi o „prawda czy fałsz”, ale o „jak silna jest narracja”, a co do prawdziwości, to nie ma znaczenia, bo i tak wszyscy zapomną. Gdy kłamstwo nie spotyka się z natychmiastową karą, a wręcz przynosi ciągły ruch, emocjonalne hamulce mózgu zostaną zatarte, mówienie błędów przestaje być stresujące, mówienie kłamstw przestaje być obciążające, a nawet może rozwinąć się w tworzenie narracji, a następnie czekanie na rynek, aby się dostosował. Dlatego wiele osób nie upada nagle, ale ruch motywacyjny popycha ich krok po kroku na drogę bez powrotu. Prawdziwe niebezpieczeństwo nigdy nie leży w jednym kłamstwie, ale w nagradzaniu kłamstw. W świecie kryptowalut, patrząc na KOL, najważniejszą rzeczą nie jest „czy przewiduje dobrze”, ale: „czy pozwala sobie powiedzieć „nie wiem”.” Myślę, że to również: Nie lekceważ zła, nawet jeśli jest małe!