Dodelijke terugslag: Polymarket en de "Goddelijke Hand" van voorspellingsmarkten Samenvatting: Voorspellingsmarkten zouden een spiegel moeten zijn die de toekomst weerspiegelt, maar wanneer de hoeveelheid geld groot genoeg is om de realiteit te schokken, verandert de spiegel in een hamer. Van Soros' "reflexiviteit" tot de cyberpunk-achtige "moordmarkten", misschien zullen we getuige zijn van hoe financiële weddenschappen de fysieke realiteit omgekeerd opslokken. 1. Inleiding: wanneer gokken een nieuwe geloof wordt De avond van de Amerikaanse verkiezingen in 2024, voor veel Web3-inboorlingen en Wall Street-elite, was de focus van die avond niet langer de trage exitpolls van CNN of Fox News, maar die twee rode en blauwe golven die op de Polymarket-website dansten. Op dat moment werd Polymarket verheven tot de "waarheidsmachine" op het altaar. Aangezien weddenschappen met echt geld als eerlijker worden beschouwd dan mondelinge enquêtes, gelooft de markt algemeen: waar het geld is, daar is de waarheid. Echter, terwijl we ons verliezen in de mythe van "markt efficiëntie", verschijnt er een gevaarlijke geest. Wat als deze "voorspelling" niet alleen de toekomst observeert, maar deze ook creëert? Wanneer de odds tot een bepaald niveau stijgen, is het niet langer een passieve reflectie van de realiteit. Net als het waarnemerseffect in de kwantummechanica, beginnen enorme weddenschappen de experimentele resultaten die ze voorspellen te verstoren. Dit is niet alleen een financieel risico, maar ook een diepgaande crisis van sociale ethiek - ik noem het de "dodelijke terugslag" van voorspellingsmarkten.

De nacht voor de intellectuele nul: verzamel op dit moment gek op je "oorspronkelijke kapitaal"⌛️ —— Wanneer AI inspanning goedkoop maakt, hoe kunnen we voorkomen dat we de ruïnes van deze tijd worden? (Het onderwerp van het artikel is geïnspireerd door Douyin-blogger: @偶尔交易: word rijk voordat jouw beste AI 'ontwaking' komt) Als je nu een onverklaarbare rust voelt, of denkt dat "het leren van een paar AI-tools" je in een veilige positie plaatst, dan bevind je je misschien in een gevaarlijke fysieke toestand: zweven. Zweven voelt heel vergelijkbaar met vliegen. Je hebt snelheid, de wind fluit om je oren, en je kunt zelfs kort stijgen. Maar de natuurkunde vertelt ons dat zweven in wezen een proces van energieverspilling is - je vertrouwt op de potentiële energie die je in het verleden hebt opgebouwd, terwijl de zwaartekracht je onomkeerbaar naar de grond trekt. Deze zwaartekracht wordt "de nul marge kosten van intellect" genoemd. Kijk naar wat er net is gebeurd bij de Zweedse financiële gigant Klarna in 2024: ze hebben aangekondigd 700 mensen te ontslaan en hebben een door OpenAI aangedreven klantenserviceteamsysteem ingezet. De uitkomst is wreed: AI heeft 2/3 van de klantenservicegesprekken afgehandeld, wat gelijkstaat aan de werkbelasting van 700 fulltime medewerkers, en de klanttevredenheid bleef gelijk, terwijl de tijd om problemen op te lossen van 11 minuten naar 2 minuten daalde. Dit zal naar verwachting 40 miljoen dollar aan winst voor het bedrijf opleveren. De gruwel van dit geval ligt niet in "hoe sterk AI is", maar in "hoe weinig waard gemiddelde intelligentie is". Werden die 700 medewerkers niet hard gewerkt? Ze hebben misschien een goede opleiding genoten, beschikken over goede communicatieve vaardigheden en werken zelfs elke dag ijverig. Maar op de kapitaalbalans zijn hun vaardigheden (communicatie, begrip, reactie) veranderd in een generiek goed. Sam Altman, CEO van OpenAI, heeft ooit de "Moore's Law for Everything" voorgesteld: naarmate AI zich ontwikkelt, zal de prijs van intelligentie naar nul neigen. In het verleden was het schrijven van een logisch samenhangend artikel, het maken van een mooie illustratie, of het schrijven van een werkende code een zeldzaam "intellectueel bezit", waarvoor je goed betaald kreeg. Maar vandaag de dag worden deze dingen steeds meer een "infrastructuur" zoals stromend water. Wanneer je 's nachts op kantoor PPT's maakt, wekelijkse rapporten schrijft en Excel ordent, wees je dan bewust: jouw "professionele vaardigheden", waar je zo trots op bent, worden een relikwie uit een vervlogen tijd. We zijn allemaal op dit moment gewoon aan het "zweven" op basis van oude beroepsgewoonten.

Opleidingsdiscriminatie heeft Web3 mogelijk gemaakt Enkele dagen geleden hoorde ik een schokkend nieuws: een top internetbedrijf begint geleidelijk aan om dubbele 9 diploma's te eisen voor technische functies. Dit betekent dat als je bachelor en master niet aan de beste universiteiten van China zijn behaald, je zelfs de cv-selectie niet kunt doorstaan. Dit is geen uitzondering. In dezelfde periode zijn talloze "dubbele niet" cv's in de prullenbak beland zonder enige terugkoppeling. Aan de andere kant van de oceaan gebeurt er een ander verhaal in de Web3-wereld. De 18-jarige NYU-dropout Shayne Coplan heeft Polymarket opgericht, een gedecentraliseerde voorspellingsmarkt; Hayden Adams, afgestudeerd in werktuigbouwkunde, verloor zijn baan bij Siemens en leerde enkele maanden zelf programmeren in de kelder van zijn ouders, en creëerde Uniswap, dat nu de grootste gedecentraliseerde beurs ter wereld is. Ze hebben geen computerwetenschappelijke graad, zelfs hun universitaire studie niet afgerond, maar hebben in de Web3-sector kansen gekregen die in traditionele industrieën nauwelijks voorstelbaar zijn. Het verschil tussen deze twee parallelle werelden roept de vraag op: is opleidingsachtergrond echt zo belangrijk?